8:45 uur staan de wandelaars al voor de inschrijving. Windkracht 6, zuid-oost en nog onder nul ook. Het goede doel trekt in het Westland. Vol bewondering kijk ik naar de wandelaars, fietsers en mountainbikers. Zes euro lappen voor de goede doelen van de Stichting de Wollebrandcross. Liefhebbers zijn het. Net als de vele vrijwilligers. Ook die in het veld. Samen met onze penningmeester (met dochter en kleinzoon) brengen we in de ochtend koffie bij deze echte vrijwilligers. Oranje hesje aan, dekentje bij de EHBO, je kent ze wel. We rijden langzaam, komen de wandelaars tegemoet. Je hoort ze denken, wat doet die auto hier? Ook Carla, zus Diane, met dochter Amber en vriendin Thea komen we tegen. Die herkennen natuurlijk mijn gele jas.
De koffiekan is leeg. We gaan vullen en dan op het parkoers nog een bakkie brengen. Dankbaar werk. De maag begint echter trek te krijgen en het lunchpakket is goed besteed. Ik zie bij de finish al leerlingen van de Lentiz Dalton Mavo staan om de groene bandjes uit te delen. De leraar pakt ze uit. Ook in de kou en tot het einde toe! Klassse. De cross is vanzelfsprekend ook niet warm dit jaar. Wel glibberig na het mountainbiken. De stille tocht als eerbetoon aan Henk Groenewegen maakt indruk. De cross start en ik loop heen en weer voor koffie. De vrijwilligers bij de start worden ook niet warm van dit weer. Het blijft bij drie keer lopen. De burgemeester komt langs, geeft een hand en heeft opbeurende woorden voor de atleten. De scholieren delen vrolijk de bandjes uit, maar hebben het kouddd. Mijn gele jas doet z'n werk uitstekend. Ondanks dat Carla de jas geschikt acht voor de zak van Max. Geen initiatief van mijn kant in deze. Gewoon nog een keer wassen. Blijf wel de hele dag bemutst. Bevalt goed en warm. 15:30 uur wordt ik verwacht voor een officieel moment. Dat doen we voor het eerst. Terecht worden de goede doelen, grote sponsors en het college even ontvangen en aan elkaar voorgesteld. Voor het eerst ben ik dan niet bij de laatste loper en laat ik helaas de startploeg (toch) in de steek.
Fijn om de goede doelen te zien na al het e-mail verkeer. De vertegenwoordigers worden steeds enthousiaster van de ambiance. En vooral wat er allemaal gebeurt. Westland hè (beetje chauvinistisch mag). Prijsuitreiking volgt. Carla huldigt de kinderen en wordt vervolgens zelf ook gehuldigd voor de winst bij de dames. Dan het moment surprème. De bekendmaking van de opbrengst is zo'n mooi moment. Dat moet je echt meemaken. Record opbrengst! € 267.000. Wij als bestuur hadden dit niet verwacht. Overal blije gezichten. Voor het eerst wordt mijn naam omgeroepen, moet naar het podium. Ach ik ben ook maar een van de vele Westlandse vrijwilliger, het is toch leuk. Daar staan geeft in één seconde weer waar je het voor doet. En dan bij de vertegenwoordigers van de goede doelen. Prachtig, prachtig, prachtig. We nemen d'r één! Vele felicitaties volgen. Oud mede voetbalbestuurslid Koos Voskuil treedt op met Sure Touch (worden steeds beter). Het is feest. 17:40 uur opruimen. 19:30 uur een warme hap. Ik taai af. Het is op. Zondag aan de slag met teksten voor de PR en de foto's selecteren (honderden). Vandaag bedankbrieven dag. Het is klaar. Vanavond evalueren.
Op naar de 10e Wollebrandcross. Voor het goede doel vanzelfsprekend. Maar vooral ook voor de vele vrijwilligers, waarvan ik er één mag zijn.
